انتخاب برخی از ژنوتیپ‌های سازگار زیتون جهت کشت در منطقه طارم

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران.

2 بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران

چکیده

به منظور ارزیابی خصوصیات تعدادی از ژنوتیپ‌های بومی زیتون در کلکسیون ایستگاه تحقیقات زیتون طارم، آزمایشی با هشت ژنوتیپ ( T2، T3، T7، E2، B1، B3، M6، G4) و رقم هالکیدیکی در طی سال‌های 1392 تا 1394 اجرا شد. صفات رویشی و زایشی، عملکرد و درصد روغن اندازه گیری شد. رقم هالکیدیکی و ژنوتیـپ T7 دارای بیشترین رشد رویشی در بین ژنوتیپ‌ها بودند، درحالی‌که ژنوتیپ E2 کمترین رشد را داشـت. وزن میوه از 94/2 در ژنوتیپ B1 تا 38/8 گرم در رقم هالکیدیکی متغیر بود. ژنوتیپ G4 بیشترین نسبت گوشت به هسته را داشت. از نظر درصد روغن در ماده خشک، ژنوتیپ T7 بیشترین و ژنوتیپ M6 کمترین درصد روغن را داشتند. بالاترین عملکرد میوه از رقم هالکیدیکی به دست آمد و ژنوتیپ‌های T2 و T7 در رده پایین‌تر از آن قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده رقم هالکیدیکی را به خاطر عملکرد بالا، اندازه میوه درشت و درصد روغن خوب و ژنوتیپ T7 به خاطر عملکرد خوب، اندازه متوسط میوه و درصد روغن نسبتاَ بالا به ترتیب برای مصارف دو منظوره و روغنی در شرایط طارم می‌توان پیشنهاد کرد.

کلیدواژه‌ها